Szlak na Bukowe Berdo z Mucznego
– spacer na Bukowe Berdo w dwie strony zajmie Wam około 4h
– wycieczka wiedzie przez strefę nadgraniczną, dlatego pamiętajcie o dokumencie tożsamości
– warto również wyłączyć transmisję danych w telefonach, bo urządzenia szybko łapią sieć ukraińską
Bukowe Berdo przez wielu górskich wędrowców jest uznawane za jeden z piękniejszych bieszczadzkich szlaków i zakamarków. W jego skład wchodzą trzy kulminacje: Szołtynia, Połonina Dźwiniacka oraz Bukowe Berdo. Przez całą trójkę wiedzie pysznie widokowy szlak <3 Jest on relatywnie prosty i krótki, dlatego będzie to również ciekawa propozycja wycieczki dla rodzin z dziećmi. Zapraszamy!
Obraz wart więcej, niż tysiąc słów – film ze szlaku
Ile wchodzi się na Bukowe Berdo?
Tradycyjnie, wszystko zależy od tego, jaki szlak wybierzecie. Turyści zazwyczaj szturmują Bukowe Berdo wprost z niewielkiej osady Muczne. Jeśli wierzyć mapom, wejście zajmie Wam z tej strony mniej niż 2,5 h. Do tego 630 metrów przewyższenia oraz 5,6 kilometrów w nogach. Nie jest źle ? Drugim często obieranym szlakiem na Bukowe Berdo jest niebieski z Wołosatego. Tutaj trzeba mieć w zapasie 3h. A do tego przygotować kolana na przewyższenie 770 metrów na dystansie 6,8 kilometra. W drugiej opcji będzie z pewnością Was kusić jeszcze Tarnica, na którą trzeba liczyć dodatkowo nieco ponad kwadrans.
Niestety, jeśli planujecie ubrać Bukowe Berdo w zgrabną pętlę, to będzie to nieco skomplikowane. Pewnym pomysłem będzie pozostawienie samochodu w Ustrzykach Górnych. Następnie podróż busikiem do Wołosatego i tutaj hyc na szlak. Zejście przypadnie wówczas po 5,5 h we wsi Pszczeliny, oddalonej od Ustrzyk Górnych o 8 km. I tutaj zaczynają się pewne schody, ponieważ najbardziej problematycznym fragmentem wycieczki będzie powrót. Rzadko kursują na tym odcinku busiki, nas zazwyczaj ratował autostop. Na szczęście zmotoryzowani turyści chętnie wspierają biednych, bieszczadzkich piechurów.
Dojazd oraz parking
Dzisiejszy szlak na Bukowe Berdo zaczyna się w niewielkiej osadzie Muczne. Mimo, że w linii prostej dzieli je od Ustrzyk Górnych raptem 7 km, to podróż na miejsce zajmie Wam około 20 minut. Samochód możecie zostawić na bezpłatnym parkingu przy Muzeum Przyrodniczym. A jeśli tam zabraknie miejsc, to odsyłamy Was na oddalony o 200 metrów parking przy niewielkim, drewnianym kościółku.
Na początek warto jeszcze wspomnieć kilka słów o samej osadzie Muczne. Została ona założona w roku 1590 i pierwotnie nazywała się Dołhyłuh. Nieco później zaczerpnęła swoją obecną nazwę od nazwy przemykającego dziarsko obok potoku. Od połowy XIX wieku wytwarzano tutaj potaż, a następnie sama miejscowość znalazła się na trasie bieszczadzkiej kolejki leśnej. Co ciekawe, w okresie powojennym, urządzono tutaj ośrodek łowiecki, do którego chętnie przyjeżdżali na polowania przywódcy PRL-u wraz z ich zagranicznymi gośćmi. Z ciekawszych osób, do Mucznego trafił jugosłowiański prezydent Tito oraz brat szacha Iranu, książę Abd-or-Reza Pahlawi. To tutaj też wicepremier Jaroszewicz ustrzelił niedźwiedzia, którego dziś możecie obejrzeć w muzeum Bieszczadzkiego Parku Narodowego w Ustrzykach Dolnych.
Żółty szlak z Mucznego w kierunku grani
Pierwsze kilka minut szlaku od parkingu wiedzie asfaltem, wzdłuż zabudowań osady. Bardzo szybko dotrzecie do kasy Bieszczadzkiego Parku Narodowego, gdzie trzeba sypnąć groszem, aby wkroczyć w jego niebywałe bramy. Od tej chwili przyjdzie Wam maszerować szeroką, leśną ścieżką, która odczuwalnie będzie nabierać wysokości. Na szczęście przy szlaku zostały ustawione ławeczki, na których można przycupnąć i spałaszować drugie śniadanie. Po trzech kwadransach od parkingu dotrzecie do granic BdPN oraz do kilku tablic informacyjnych. Jeszcze chwila i zacznie się najbardziej męczące podejście dzisiejszego dnia. Jego finałem będą schodki, które pomogą Wam opuścić leśne królestwo i wyprowadzą Was na ścieżkę prowadzącą do krzyżówki szlaków na grzbiecie (1201 m. n.p.m.). Tutaj z prawej strony przybywa niebieski szlak z Pszczelin. Bieszczadzkie pejzaże zaczynają czarować i hipnotyzować. Można dojrzeć chociażby Połoninę Caryńską oraz Wetlińską.
Na krzyżówce wypada skierować swoje kroki w lewo, dzięki czemu na samo Bukowe Berdo dotrzecie po godzinie drogi. Jednak najpierw Waszym łupem padnie Szołtynia (1201 m n.p.m.), a później Połonina Dźwiniacka (1238 m n.p.m.). I tutaj małe zaskoczenie, ponieważ szlak zaraz za drugim szczytem opada sporo w dół, po czym znów zaczyna wspinać się i nadrabiać utraconą wysokość. Schodząc z Połoniny Dźwiniackiej, warto zerknąć na lewo, ponieważ rośnie tutaj krzewiasta forma jarzębiny. Szczególnie pięknie wygląda jesienią, gdy jej owoce zaczynają rumienić się cudną czerwienią. Coraz piękniej prezentuje się również panorama <3 Czeka Was ostatnie podejście i po 20 minutach dotrzecie do celu!
Co to znaczy Bukowe Berdo?
Pora, aby zdradzić Wam, skąd pochodzi nazwa i co też oznacza Bukowe Berdo. Niegdyś Bojkowie, którzy zamieszkiwali tutejsze tereny, określali terminem „berdo” skaliste grzbiety górskie. A na paśmie, którym właśnie spacerujecie, odnajdziecie co najmniej kilka takich miejsc.
Na szczyt Bukowego Berda (1313 m n.p.m.) dotrzecie po 2,5 h wędrówki z Mucznego. Odnajdziecie tu ławeczki oraz szlakówkę. Śmiało można przyznać, że rozciąga się stąd jeden z piękniejszych bieszczadzkich widoków. Sami spędziliśmy na szczycie ponad 30 minut, rozkoszując się chwilą. Wybornie prezentuje się z tej perspektywy Kopa Bukowska (1320 m n.p.m.), Halicz (1333 m n.p.m.), czy też mieniąca się krzyżem, Tarnica (1346 m n.p.m.). Są również szczyty po stronie ukraińskiej, jak też dwie Rawki oraz wspomniana już przez nas Połonina Caryńska i Wetlińska. W którą stronę nie spojrzycie to będzie pięknie. Cudnie widokowe miejsce, prawda?
Możemy śmiało się przyznać, że nie przepadamy za górskimi spacerami, które nie są pętlą. Jednak tutaj szlak tak hipnotyzuje, że nie odczuliśmy faktu, że wracaliśmy po swoich śladach. Powrót ze szczytu Bukowego Berda do Mucznego zajął nam raptem 1,5 h. I znów daliśmy się porwać bieszczadzkiej magii.
Wieża Widokowa na Jeleniowatym
No dobrze, a kto zachował jeszcze siły na kolejne szlakowe szaleństwa? Same ręce w górze. Słuchajcie, raptem trzy kwadranse, jeśli rozpocząć liczenie czasu od Muzeum Przyrodniczego w Mucznem, dzielą Was od szalenie wysokiej wieży widokowej na Jeleniowatym. Co prawda, jest to niewysoki grzbiet, jednakże panorama, która roztacza się z wieży jest szalenie imponująca! A sama budowla sięga hen, hen, nieba, na wysokość niebagatelnych 35 metrów. Gdy już nasycicie oczy widokami, proponujemy zejść nieco naokoło, przez Leśniczówkę Brenzberg, co powinno zająć Wam około 50 min.
1 Comment
Świetna relacja.
Włóczyłem się tam 30 lat temu i widzę, że czas odświeżyć pamięć i wspomnienia 🙂
Serdecznie pozdrawiam