Piecky
Dolina w Słowackim Raju
– Opłata za parking 3 €, wejście do Słowackiego Raju 1,5 €
– Parking: Hrabušice, píla
– Warto rozważyć ubezpieczenie, gdyż łatwo tutaj o kontuzję
– Szlak przez Piecky jest jednokierunkowy
– Opisy pozostałych Dolin oraz informacje praktyczne o Słowackim Raju – Klik
Prawie cały ruch turystyczny Słowackiego Raju skupia się na Suchej Beli oraz na Przełomie Hornadu. Tutaj oraz w kolejnej dolinie, Velky Sokol, jest spokojniej, co nie znaczy mniej spektakularnie. Nazwa doliny Piecky pochodzi od zagłębień w formie pieca u podstaw wodospadów, które zostały stworzone przez spadające wody potoków. Szlak przez Piecky oznaczony jest kolorem żółtym i na jego przejście potrzebujemy mniej niż 2 godziny. Tradycyjnie znajdziemy tutaj liczne drabinki, stúpačky oraz łańcuchy. Jest dziko i pusto. W dolinie spotkamy trzy duże wodospady: Velky, Kaskady oraz Terasovy, który powstał po zawaleniu się jaskini. Najwyższy z nich, Velky ma 13 m, reszta po 8.
Opis Szlaku przez Dolinę Piecky
Czas:1h 31 min, Dystans: 3,5 km, Przewyższenie: 403 m + Powrót ok 2 h
Wąwóz Piecky leży w północno-zachodniej części Słowackiego Raju, pomiędzy Suchą Belą a Velkym Sokolem. Możemy tutaj łatwo dotrzeć zielonym szlakiem, w godzinę z kempingu w Podlesoku. Jednak trzeba przyznać, że nie jest to porywający fragment, szczególnie, że przyjdzie nam spacerować spory kawałek asfaltem. Jeżeli interesuje nas tylko ta dolina, to wówczas śmiało możemy przyjechać samochodem (jest parking) lub autobusem, wysiadając na przystanku Hrabušice Píla. Po uiszczeniu opłaty za wstęp, musimy przespacerować jeszcze kilka minut zielonym szlakiem, wypatrując odbicia żółtego, w lewo. Doliną płynie potok Píľanka, mający swoje źródła na płaskowyżu Glac. Dolina nie jest długa, ma 3 km długości i w tym czasie przyjdzie nam pokonać 361 m przewyższenia. Pierwsze przejście wąwozem miało miejsce w roku 1911.
Wodospady w Dolinie Piecky
Pierwsze kroki są nieśmiałe i lekko senne. Trasa jest typowa dla Słowackiego Raju, to znaczy szlak zaczyna się łagodnie wąwozem, który następnie powoli się zacieśnia, a dnem płynie leniwy potok. Początkowo podążamy odcinkiem, który nosi nazwę Biela Dolina. Geneza nazwy szybko przestaje być zagadką, gdy tylko Słońce wyjdzie i mocniej przyświeci na głazy i kamienie. Po niespełna godzinie spokojnego spaceru zaskakuje nas nagle pionowa ściana i Velky Wodospad, który pojawia się z nienacka. Po jego prawej stronie jest drabinka. Chociaż drabinka, to błędne określenie, ponieważ ta tutejsza, to ta najwyższa w całym Raju! Lekko wygięta, sięgająca w przeliczeniu drugiego piętra! Innej drogi nie ma. Wspinamy się wzdłuż kaskady Wielkiego Wodospadu. Woda czasami obryzguje stopnie, więc trzeba być skupionym. Drabina kończy się prawie idealnie wraz z progiem, co komplikuje jej opuszczenie. Z pomocą przychodzą metalowe stopnie i fragment łańcucha.
Po pokonaniu pierwszej przeszkody, trasa staje się zdecydowanie bardziej interesująca. Liczne kładki, wąskie przejścia, czy wodospady sprawiają, że nie chcemy kończyć spaceru. Po dwóch kwadransach od pierwszego wodospadu pojawia się drugi, Tarasowy. Nieco niższy, bo „raptem” 10 metrowy. Wcześniej była tutaj jaskinia, jednak po jej zapadnięciu utworzył się całkiem przyjemny wodospad. Historia się powtarza. Znów mamy drabinkę po prawej stronie, znów na jej koronie są stúpačky oraz łańcuch do asekuracji. Za kolejnym progiem, wąwóz naprzemiennie się rozszerza i zwęża. Po chwili mijamy źródło Píľanki. Ostatnia szansa na uzupełnienie zapasów wody. Jeszcze tylko ostatnie podejście i koniec. Finalnie trasa wyprowadza nas na malowniczą Małą Polanę.
Podsumowanie
Dolina jest relatywnie krótka, dlatego szkoda byłoby nie wykorzystać reszty dnia. Śmiało można pokusić się o kolejną, a opcji jest kilka. Wydaje nam się, że najrozsądniej będzie wybrać się dodatkowo na Veľký lub Malý Kyseľ. Natomiast, jeżeli interesuje Was najszybszy powrót do punktu startu wycieczki, to najlepiej będzie odbić na wysokości “Piecky – vrch” w prawo, za zielonym, a następnie dojść do szlaku czerwonego i skręcić znów w prawo. Na powrót trzeba wówczas liczyć ok 2h 15 min. Pamiętajcie, że rajskie doliny są wąskie i głębokie, zatem Słońce nie dociera tutaj za często. Do tego wąskie skały tworzą tutaj specyficzny mikroklimat, który sprawia, że temperatury bywają w dolinach sporo niższe aniżeli w słonecznej okolicy. A po intensywnych opadach, stan potoków mocno się podnosi, przez co utrudnia znacznie pokonywanie wąwozów.
Obserwuj nas i bądź z nami na bieżąco!
Drogi Czytelniku,
Mamy nadzieję, że udało Ci się odnaleźć na blogu wszystkie niezbędne informacje i zaplanować swój urlop. Będziemy wdzięczni za skromny napiwek wrzucony do blogowej skarbonki lub wsparcie naszych działań poprzez zakupy w naszym małym górskim sklepie. Dziękujemy serdecznie i do zobaczenia na szlaku 🙂
