Pętla przez Śnieżne Kotły oraz Śnieżne Stawki
Śmiało można powiedzieć, że trasa przez Śnieżne Kotły oraz Śnieżne Stawki to jedna z piękniejszych pętli jakie odnajdziemy w Karkonoszach. Na szlaku czekają na nas ciekawe formacje skalne, wyborne pejzaże oraz schroniska z ciepła herbatą. Trasa nie jest technicznie trudna, choć trzeba pamiętać, że pojawia się tutaj całkiem spore przewyższenie oraz dystans. Jednakże najbardziej mozolny odcinek możemy pokonać kolejką krzesełkową ze Szklarskiej Poręby na Szrenicę, wprost w objęcia zielonej kosodrzewiny i pięknych widoków.
Pierwsze kroki ku karkonoskiemu grzbietowi
Zaczynamy i kończymy nasza wędrówkę w Szklarskiej Porębie, w okolicach dolnej stacja kolejki linowej na Szrenicę. Na miejscu odnajdziemy kilka parkingów, które są obsługiwane przez miasto, jak również przez osoby prywatne. Pętla przez Śnieżne Kotły to około 20 kilometrów oraz 970 metrów przewyższenia. Wedle mapy trasę pokonamy w nieco ponad 7 godzin. Jeśli postanowimy skorzystać z usług wyciągu krzesełkowego, to skrócimy trasę o około 2 godziny i odpadnie nam najbardziej męczący odcinek, który na Szrenicę prowadzi w dużej mierze lasem.
Pierwsza atrakcja – Wodospad Kamieńczyka
Startujemy zatem ku przygodzie, wybierając chwilowe towarzystwo czarnych jak dłonie palacza szlakowskazów. Szybko opuszczamy ostatnie zabudowania Szklarskiej Poręby i zatapiamy się w leśnej głuszy. Dosłownie po dwóch kwadransach, na Rozdrożu pod Kamieńczykiem, skręcamy ostro w lewo, łapiemy czerwone znaczniki pod pachę i po chwili meldujemy się przy Wodospadzie Kamieńczyka. A trzeba wiedzieć, że niezły z niego gagatek!
Wodospad Kamienczyka to najwyższy wodospad po polskiej stronie Sudetów. Woda spada tutaj radośnie trzema kaskadami z wysokości 27 metrów, łomocząc przy tym głośno. Wodospad możemy obejrzeć z „dołu” oraz z górnej platformy widokowej. Pierwsza opcja jest płatna i jest dostępna jedynie w określonych godzinach. Jednakże po stokroć warto – schodzimy bowiem po metalowych schodach w otchłań wąskiego Wąwozu Kamieńczyka, na końcu którego czeka na nas nagroda. Wodospad z tej perspektywy prezentuje się nad wyraz dostojnie. Natomiast spojrzenie z górnej platformy, usytuowanej na wysokości Schroniska „Kamieńczyk” pozwala nam objąć spojrzeniem cały wodospad.
Przez las na Szrenicę
Kilka kroków powyżej schroniska będziemy musieli sięgnąć po dukaty do sakiewki, ponieważ wkraczamy na teren magicznego Karkonoskiego Parku Narodowego. Obowiązuje tutaj opłata za wstęp. Przez pierwszą godzinę szlak prowadzi lasem, wiodąc turystów po niespecjalnie przyjemnym betonowym dywanie. Warto co jakiś czas zerkać za siebie, ponieważ pojawiają się pierwsze widoki. Kolejnym schroniskiem, które wyrośnie na naszej trasie będzie to usytuowane na Hali Szrenickiej. Duże, gwarne, zazwyczaj równie tłumne, dlatego też sami chętniej przysiadamy na herbatę w oddalonym raptem o 40 minut schronisku na szczycie Szrenicy. Usytuowane w krainie zielonej kosodrzewiny serwuje piękne widoki. Dojrzeć można już chociażby słynny ośrodek nadawczy na Śnieżnych Kotłach.
Trzy Świnki i Śnieżne Kotły
Przed nami najbardziej czarujący fragment dzisiejszej trasy. Jesteśmy już na karkonoskim grzbiecie, skąd wzrok potrafi sięgać hen, daleko. W pierwszej kolejności mijamy czarującą, wysoką na 8 metrów formację Skalną Trzy Świnki, która owiana jest licznymi legendami. Szlak przez kilka chwil delikatnie opada, a tuż przed Mokrą Przełęczą, z lewej strony docierają zielone szlakówki z górnej stacji kolejki krzesełkowej. To tutaj byśmy trafili jeśli jeszcze w dole, w Szklarskiej Porębie, wybralibyśmy podwózkę na Szrenicę.
Trzeba przyznać, że szlak szalenie przyjemnie prowadzi szeroką ścieżką, która częstokroć otula się bujną kosodrzewiną. Najpierw mija skałkę Twarożnik, następnie trawersuje Łabski Szczyt i dociera nad Śnieżne Kotły. Bezsprzecznie jest to jedno z bardziej magicznych miejsc w Karkonoszach. W budynku, który tutaj zastaniemy, niegdyś znajdowało się schronisko. I to jakie! O jego dziejach możecie przeczytać w naszym osobnym wpisie. Natomiast spojrzenie w otchłań Wielkiego Kotła przyprawia o gęsią skórkę.
Kierunek Śnieżne Stawki
Hop i dalej w drogę. Szlak sprowadza nas po ułożonych tutaj ogromnych skalnych blokach w stronę Obniżenia pod Śmielcem. Tutaj pochylamy głowę i żegnamy się serdecznie z czerwonymi znacznikami i odbijamy w lewo. Niebieskie znaczniki opadają w stronę Rozdroża pod Wielkim Szyszakiem, serwując nam przyjemne spojrzenie na Śnieżne Kotły. Tutaj kolejna żonglerka kolorami i lądujemy na zielonym szlaku.
Warto pamiętać, że jest on zamykany w okresie zimowym, jak również nie możemy wejść tutaj z psem. Zmienia się otoczenie, spacerujemy klimatyczną ścieżką, którą przemierza zdecydowanie mniejsza liczba turystów. Do schroniska pod Łabskim Szczytem powinniśmy trafić po około 75 minutach. Jednak po drodze czeka na spora gratka w postaci Śnieżnych Stawków. Jest to zespół ośmiu bezodpływowych jeziorek, z których szóstka potrafi na jakiś czas czmychnąć. Natomiast głębokość obu stałych sięga w zależności od warunków, nawet i 1,5 metra
Schronisko pod Łabskim Szczytem i powrót
To już ostatnie i jednocześnie najpiękniejsze schronisko na trasie dzisiejszej wycieczki. Powstało w okresie wojny 30-letniej, jako jedna z pierwszych tutejszych bud pasterskich, która oferowała przy okazji schronienie wędrowcom. Zdecydowanie warto przy schronisku przysiąść na dłużej i delektować się chwilą. Z jednej strony jest pięknie, z drugiej do Szklarskiej Poręby została raptem godzina. Żółty szlak najpierw mija Kukułcze Skały i następnie wypada w mieście tuż przy Muzeum Mineralogicznym.
Materiał powstał w ramach współpracy z Poland Travel w celu promowania atrakcji Dolnego Śląska
Obserwuj nas i bądź z nami na bieżąco!
Drogi Czytelniku,
Mamy nadzieję, że udało Ci się odnaleźć na blogu wszystkie niezbędne informacje i zaplanować swój urlop. Będziemy wdzięczni za skromny napiwek wrzucony do blogowej skarbonki lub wsparcie naszych działań poprzez zakupy w naszym małym górskim sklepie. Dziękujemy serdecznie i do zobaczenia na szlaku 🙂
