Totenkopf oraz Skalna Czaszka w Górach Stołowych
- Wycieczka do Skalnej Czaszki w dwie strony zajmie Wam około 1,5 h
- Bezpłatny parking znajduje się na Lisiej Przełęczy
- Szlak do Skalnej Czaszki nie jest trudny, ale trzeba zachować ostrożność
Skalna Czaszka przez lata skryta była w czeluściach Parku Narodowego Gór Stołowych. Nie prowadził tutaj żaden szlak, ani znaczona ścieżka. Kto chciał ją odnaleźć, czynił to nielegalnie – przypominamy, że na terenie parków narodowych poruszamy się jedynie po wyznaczonych szlakach. To dlatego właśnie po forach krążyły jedynie wzbudzające ciekawość kadry oraz zdawkowe informacje, jak tutaj trafić. I to wszystko. Tylko nieliczni odnajdywali drogę do celu.
Jednak nastał pamiętny rok 2021, gdy władze PNGS, wychodząc naprzeciw oczekiwaniom turystów, zdecydowały się stworzyć specjalną, szlakową odnogę to tej atrakcji. Bo jak się okazuje, Skalna Czaszka znajduje się dosłownie tuż, tuż przy niebieskim szlaku prowadzącym z Narożnika na Skały Puchacza. Aby do niej dotrzeć, potrzebujecie realnie 40 minut.
Polecamy również listę najpiękniejszych szlaków w Górach Stołowych – Klik Tutaj
Skalna Czaszka Parking – Gdzie zaparkować samochód?
Samochód najwygodniej pozostawić na parkingu położonym tuż przy Szosie Stu Zakrętów, na Lisiej Przełęczy. Jeśli będziecie poruszać się od strony Kudowy Zdrój, to wypatrujcie go po prawej stronie (będzie mniej więcej 3 km za dolnym parkingiem dedykowanym dla Błędnych Skał). Parking jest bezpłatny, zmieści się tutaj około 30 samochodów. Z uwagi na sporą popularność Gór Stołowych wśród turystów, warto pojawić się na nim w sezonie nieco wcześniej lub też nieco później, gdy większość ludzi uda się już na spoczynek lub obiad.
Koordynaty GPS Parkingu Skalna Czaszka: 50°27’41.9″N 16°20’44.7″E
Jak dojść do Czaszki w Górach Stołowych?
Dojście do Skalnej Czaszki zajmie Wam około 40 minut. W teorii. Ponieważ trzeba wspomnieć, że skalne zakamarki oraz urok szlaku sprawiają, że spędza się na nim nieco więcej czasu, aniżeli wynika to z mapy. Trasa nie jest trudna technicznie, jednak pewną niedogodnością będą leżące po drodze wiatrołomy, szczególnie w środkowej części drogi. Na tyle utrudniają one marsz turystom, że wiele osób szuka obejść. Na trasie do Skalnej Czaszki pokonacie łącznie około 65 metrów przewyższenia na dystansie około 1,8 km. Choć warto mieć na uwadze, że większość tej wartości jest skumulowana na samym początku, gdy przyjdzie Wam wgramolić się na Narożnik. Później będzie już praktycznie po płaskim i w dół.
Spacerować przyjedzie Wam w akompaniamencie niebieskich szlakówek. To one zawiodą Was najpierw na Narożnik, który był niemym świadkiem tragedii dwójki studentów w roku 1997. Zostali oni zamordowani strzałem w tył głowy, a sprawa do dziś nie została niestety rozwiązana. Przypomina o tym tablica oraz niewielka kapliczka. Dalej szlak nieco opada, widzie przez skalne meandry. Co jakiś czas, po prawej stronie, pojawią się punkty widokowe (np. Narożnik, Kopa Śmierci). Można do nich oczywiście podejść, jednak prosimy o ostrożność, chwila nieuwagi i można spaść w przepaść (miejsca te nie są one ograniczone żadnymi barierkami).
Jeśli obawiacie się, że miniecie odbicie do Skalnej Czaszki, to pędzimy uspokoić, że są na to niewielkie szanse. Przy relatywnie wąskiej ścieżce będzie ustawiona tabliczka informująca o odbiciu. Stąd do celu jest raptem 38 metrów. Najpierw trzeba zejść kilka metrów w dół, po zielonych, metalowych schodkach i skręcić w lewo. Tutaj zostaną jeszcze dwa susy, by trafić do celu. Będziecie oszołomieni, bowiem Skalna Czaszka na żywo czyni niesamowite wrażenie.
Z pewnością nie jednemu turyście przyszło do głowy, że takie cuda nie mogły powstać z pomocą ludzkiej dłoni. Justi, nasz nadworny geolog, mówi, że jest na ten temat kilka hipotez: procesy nierównomiernego wietrzenia przebiegające intensywnie wzdłuż spękań w piaskowcach, wymywanie konkrecji węglanowych lub odsłonięcie pustek po bąblach gazu pochodzącego z rozkładu materii organicznej lub gazu migrującego z podłoża, który to został uwięziony w twardniejącym piasku. Ta dam i wszystko jasne 😉
Zapewne to właśnie dzięki niej, powstała niemiecka nazwa góry, czyli Totenkopf. W tłumaczeniu z języka naszych sąsiadów, oznacza ona trupią czaszkę, czy też trupią głowę. Po zakończeniu II wojny światowej, gdy tworzono polskie nazwy, góra została nieco błędnie przemianowana na Kopę Śmierci. Choć według innej teorii uczyniono to świadomie ponieważ Totenkopf była jednym z symboli nazistowskich Niemiec.
Jak wrócić na parking?
Ciekawym pomysłem jest odwiedzenie Skalnej Czaszki i powrót na Narożnik na zachód Słońca <3 Widoki stąd są przednie, a później do samochodu dosłownie dwa kroki. Powrót na parking z spod Skalnej Czaszki powinien zająć Wam około 35 minut. Zatem całość wycieczki to raptem około 1,5 h. Nieźle.
Drugą opcja jest pognanie spod Skalnej Czaszki na Skały Puchacza. A stąd najpierw zielonym, później żółtym szlakiem, przez Białe Skały, można wrócić na Lisią Przełęcz (czyli można wykonać przyjemną pętlę). Jest to opcja dużo bardziej czasochłonna, ale też dużo bardziej kusząca. Wg szlakówek zajmie Wam ona nieco mniej niż 2h. Na zachód Słońca wówczas zapraszamy na nieodległy Fort Karola, z którego doskonale widać najwyższy szczyt Gór Stołowych, czyli Szczeliniec Wielki.
Obserwuj nas i bądź z nami na bieżąco!
Drogi Czytelniku,
Mamy nadzieję, że udało Ci się odnaleźć na blogu wszystkie niezbędne informacje i zaplanować swój urlop. Będziemy wdzięczni za skromny napiwek wrzucony do blogowej skarbonki lub wsparcie naszych działań poprzez zakupy w naszym małym górskim sklepie. Dziękujemy serdecznie i do zobaczenia na szlaku 🙂
3 komentarze
Super opis, nigdy nie słyszałam o Skalnej Czaszce. Ostatnio w Górach Stołowych byłam w 2019 roku i szlak z Narożnika na Skały Puchacza mnie zachwycił (zrobiliśmy pętlę). Na pewno będę jeszcze w w tamtych rejonach więc koniecznie odwiedzę Czaszkę.
bardzo polecamy Czaszke i jak i inne szlaki po Górach Stołowych 🙂 sami chętnie tutaj wracamy i zachwycają za każdy razem!
Czyli Skalna Czaszka nie jest już tajemnicą i prowadzi tam ogólnodostępny szlak? Chyba jeszcze kilka lat temu, była to skrętnie skrywana tajemnica;) Była, bo odwiedzimy to miejsce przy najbliższej wizycie w Górach Stołowych:)